ناتوان ترین آدمیان ، آنانی هستند که نیروی بدنی خویش را به رخ دیگران می کشند. حکیم ارد بزرگ
نادان همیشه از آز و فزون خواهی خویش ، خسته است. حکیم ارد بزرگ
نادانی ، خودخواهی به بار می آورد. حکیم ارد بزرگ
ناراستی هایمان را بپذیریم چرا که بهانه آوردن آنها را دو چندان سنگین می کند. حکیم ارد بزرگ
نرمدلی و نرمش از آدمیست و سنگدلی و سختسری ، خوی اهریمن. حکیم ارد بزرگ
بدبخت کسی است ، که نمی تواند ناراستی خویش را درست کند. حکیم ارد بزرگ
بدترین مردم شهر، آب دهان خود را در کوچه و خیابان می اندازند. حکیم ارد بزرگ
در تاریکترین شب های ستم، روشنترین ستاره های رهایی زاده می شوند. حکیم ارد بزرگ
دیر تصمیم بگیرید ، اما آنگاه که گرفتید به اندک تندبادی ، رهایش نکنید. حکیم ارد بزرگ
زمانی که نیروهای درون خویش را انکار کنیم، نگرانی به دیدارمان می آید. حکیم ارد بزرگ
کشتن امید آدمیان ، کمتر از جنایت نیست. حکیم ارد بزرگ
بدخو ، زندگی اش کوتاه است. حکیم ارد بزرگ
بدخواهان را با فراموشی و دوری ، نابود کن. حکیم ارد بزرگ
بدکار ، نخستین و آخرین مردار کردار خویش است. حکیم ارد بزرگ
نزدیک شدن به آدمهای بی خرد ، تاوانی دهشتناک دارد. حکیم ارد بزرگ
نفرین به دلی که آه ستمدیدگان را نمی شنود، و دست گیر آدمیان نمی شود. حکیم ارد بزرگ
نگارنده و سخنگویی که دیگران را کوچک و خوار می نامد ، خود چیزی برای نمایش و بروز ندارد. حکیم ارد بزرگ
واژگان خویش را آرام و شمرده بیان کنیم. حکیم ارد بزرگ